Ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς της σύγχρονης ευρωπαϊκής μουσικής κουλτούρας, ο Ιταλός τροβαδούρος Λούτσιο Ντάλα έφυγε ξαφνικά πριν 5 μέρες από τη ζωή, από ανακοπή της καρδιάς, στο Μοντρέ της Ελβετίας όπου μόλις το προηγούμενο απόγευμα είχε τραγουδήσει στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής του περιοδείας. Ουσιαστικά ο Ντάλα πέθανε πάνω στη σκηνή, στην αρχή μιας περιοδείας που ξεκίνησε στις 27 Φεβρουαρίου και ανάμεσα στους σταθμούς της βρίσκονταν το Ντίσελντορφ, το Αμβούργο, το Λουξεμβούργο, το Μόναχο και το Βερολίνο. Την Κυριακή ο συνθέτης του περίφημου Caruso θα συμπλήρωνε τα 69 του χρόνια.

«Ήταν ευτυχισμένος, ήρεμος. Δήλωνε πολύ συγκινημένος που βρισκόταν στα μέρη που είχε επισκεφθεί σε ανάλογη περιοδεία 30 χρόνια πριν» δηλώνει ο Ρομπέρτο Σέρο, φίλος του Λούτσιο Ντάλα από τη Μπολόνια, ένας από τους τελευταίους ανθρώπους που μίλησε τηλεφωνικά μαζί του.

Έκπληκτοι και συγκινημένοι οι Ιταλοί άκουσαν την είδηση του θανάτου του τροβαδούρου που χάρισε στη μουσική σκηνή της χώρας τους μερικές από τις πιο σημαντικές της στιγμές. Αυτούς ουσιαστικά τους είχε αποχαιρετήσει λίγες ημέρες πριν, στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, όταν ανέβηκε στο πόντιουμ και διηύθυνε την ορχήστρα για το κομμάτι «Νani» του Ντέιβιντ Καρόνε το οποίο είχε γράψει ο ίδιος. Με το χαμόγελο του στην κάμερα ήταν σαν να έλεγε αντίο στους συμπατριώτες του αλλά και στα εκατομμύρια των θαυμαστών του σ’ όλο τον κόσμο.

Ο Λούτσιο Ντάλα γεννήθηκε στη Μπολόνια στις 4 Μαρτίου του 1943. Ναι ακριβώς η γενέθλια ημερομηνία έγινε το 1971 ένα από τα πλέον αγαπημένα τραγούδια του τροβαδούρου. Αγνοώντας τις απειλές της Καθολικής Εκκλησίας της ενορίας του ότι το πάθος του για τη μουσική μπορεί να τον οδηγήσει στην κόλαση, εκείνος τραγουδούσε με το συγκρότημα Reno Jazz Gang, μέχρι που η συμμετοχή στο φεστιβάλ Cantagiro που έκανε τον «γύρο» της Ιταλίας με παραγωγό τον Τζίνο Πάολι, το 1963 τον έκανε γνωστό στην Ιταλία, ενώ η φήμη του ξεπερνά τα ιταλικά σύνορα το 1966 με τις επιτυχίες Il Cielo, 4 Marzo 1943, Piazza Grande, Il Gigande e la Bambina, Itaca. Κοινωνικά ευαισθητοποιημένος ο Ντάλα συνεργάζεται με τον ποιητή Ρομπέρτο Ροβέρσι από το 1974 ως το 1977 στο πλαίσιο της «κοινωνικά στρατευμένης μουσικής» και ανέπτυξε καλλιτεχνική δράση που, σύμφωνα με τους κριτικούς θυμίζει εκείνη του νομπελίστα Ντάριο Φο, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 με τον δίσκο του Ciao δηλώνει την αμηχανία του εξαιτίας της ιταλικής συμμετοχής στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στη Σερβία.

Από το 1977 γράφει ο ίδιος και τους στίχους των τραγουδιών του. Συνεργάζεται με τον τραγουδοποιό Φραντσέσκο Ντε Γκρεγκόρι και ηχογραφεί το θρυλικό «Caruso», το γνωστότερο, ίσως, τραγούδι του, με το οποίο πούλησε πάνω από οκτώ εκατομμύρια δίσκους. Το 1989, ξεκίνησε νέα συνεργασία με τον Τζάνι Μοράντι και το τραγούδι του «Attenti al Lupo» σημειώνει νέο ρεκόρ πωλήσεων. Είχε συνθέσει επίσης μουσική για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση ενώ τελευταία ετοίμαζε ένα νέο καλλιτεχνικό σχέδιο, αφιερωμένο στον Μιχαήλ Άγγελο, όπως είχε δηλώσει στην Repubblica…

Από τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας που έκανε λόγο για τη συμβολή του «στην προαγωγή και τη διάδοση του ιταλικού τραγουδιού σε όλο τον κόσμο», τον Τζάνι Μοράντι, τον Αντριάνο Τσελεντάνο και την ομάδα ποδοσφαίρου της γενέτειρας πόλης του της Μπολόνια, οι Ιταλοί εκφράζουν τη θλίψη τους με κάθε τρόπο για το θάνατο του Λούτσιο Ντάλα.

                   ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΩΣΤΟΤΕΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ